طبق اصل 15 اعلامیه حقوق بشر هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده‌ای بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه‌ای بدون ملاحظات مرزی است.

مسلمانان میانماری همه روزه قتل عام می‌شوند و فجایعی در این کشور علیه مسلمانان روی می‌دهد که اگر شاید در دیگر نقاط حساس جهان بود، بخش کوچکی از این جنایات هولناک صدای جامعه جهانی را بلند کرده بود، اما تقریبا در کشتار مسلمانان میانماری می‌توان گفت که جامعه جهانی تا کنون از کنار این تراژدی انسانی با سکوت و بدون تفاوت عبور کرده است.

این کشتار که در نوع خود یک نسل‌کشی قابل توجه محسوب می‌شود در شرایطی هر روز رو به گسترش است که شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و در راس آن بانکی مون تا به این لحظه هیچ واکنشی نسبت به این کشتار غیرانسانی نداشته است. هر چند که به باور بسیاری بانکی مون مانند شورای حقوق بشر نه علاقه‌ای برای پرداختن به این موضوع دارد و نه وقتی برای صرف کردن دراین راه! چرا که موضوع این روزهای سوریه و فشارهای جهت‌دار غربی‌ها برای سقوط بشار اسد در این شرایط آن‌قدر بانکی مون را به خود مشغول کرده که دیگر وقتی برای پرداختن به جنایت علیه مسلمانان در میانمار نداشته است. البته نباید این مسئله را هم فراموش کرد که بدون تردید بانکی مون برای پرداختن به این موضوع تحت فشار است.

با وجود اینکه دولت نظامی ميانمار از همان ابتدا مسلمانان را مورد اذیت و آزار و شکنجه قرار می‌داده است، اما خشونت‌های جدید (در واقع جنایات و نسل کشی تازه) علیه مسلمانان میانمار در ایالت راخین بعد از کشته شدن 11 مسلمان بیگناه توسط ارتش این کشور در ماه مه 2012 و حمله یک گروه بودائیان افراطی به اتوبوس حامل مسلمانان و کشته شدن یک بودائی در پاسخ به این حمله آغاز شد.

از ماه مه سال جاری تا کنون و از زمان آغاز درگیری‌ها در غرب میانمار، بودایی‌ها با حمله به مناطق مسلمان‌نشین بیش از 2000 منزل مسکونی متعلق به مسلمانان را به آتش کشیده‌اند و بیش از یک صد هزار نفر را آواره و بی‌خانمان کرده‌اند که وضعیت آوارگان سرگردان در مرز با بنگلادش به مراتب بدتر است.

مسلمانان میانمار که به "روهینگیا" معروف هستند، در شمال ایالت راخین در غرب میانمار متمرکز می‌باشند. دولت میانمار این اقلیت را به رسمیت نمی‌شناسد و آنها را مهاجران غیرقانونی می‌داند.

"تین سين"، رئیس‌جمهور نظامی میانمار، جمعیت 800 هزار نفری مسلمان روهینگیا در این کشور را قومیتی خارجی معرفی کرده و گفته است که مسلمانان یا باید در اردوگاه‌های آوارگان متمرکز شده یا اینکه اخراج شوند.

گفته می‌شود دهها هزار نفر از مسلمانان بی‌دفاع از آغاز ناآرامی‌های فرقه‌ای در میانمار به دست افراطیون بودایی به قتل رسیده‌اند و دهها هزار تن دیگر مجبور به ترک وطن شده و به کشورهای مجاور از جمله بنگلادش پناه برده‌اند.

ابعاد فاجعه به حدی است که گاه از دیدن تصاویر "از کشته پشته ساختن" مظلومان مسلمان میانماری قلب انسان به درد می‌آید و هر بیننده‌ای به این فکر فرو می‌رود که گاه انسان‌ها تا چه حد بی مرز و قاعده، وحشی هستند و جنایاتی مرتکب می‌شوند که حتی وحشی‌ترین‌ حیوان‌ها نیز آن گونه رفتار نمی‌کنند.

این جنایت‌ها با سکوت خبری و بی‌تفاوتی جامعه جهانی قطعا تداوم خواهد یافت و وظیفه هر انسان به طور عام و هر مسلمان به طور خاص این است که صدای مظلومیت مسلمانان قتل عام شده و در شرف قتل عام میانمار را به گوش جهان و خانم "آنگ سان سوچی"، رهبر دموکراسی‌خواهان ميانمار و برنده جایزه نوبل صلح! که تا کنون هیچ اظهار نظری درباره این جنایات هولناک نداشته، برساند.

از سوی دیگر برخی کارشناسان براین باورند که اتفاقات اخیر در میانمار به تحریک گروه ولابی‌های اسرائیلی صورت پذیرفته و در واقع به تعبیر این دست از صاحب‌نظران به دلیل در اقلیت بودن مسلمانان در میانمار، لابی‌های سیاسی یهودیان تندور، فرصت را برای به راه انداختن موج‌های کشتار علیه مسلمانان مناسب دیده‌اند و با تطمیع دیگر جریانات مذهبی مانند یهودیان وبرهماییان از آن‌ها درخواست خشونت غیر‌قابل وصفی بر علیه مسلمانان دارند. خشونتی که تنها بخشی از آن در عکس‌های چند وقت اخیر از سوزاندن مسلمانان و ویران کردن محل زندگی آنان منتشر شده است. چرا که تنها در همین عکس‌ها و فیلم‌های منتشر شده از این رفتار علیه مسلمانان تا به این لحظه می‌توان اوج توحش و نسل کشی را تنها به دلیل عقیده‌ای متفاوت با دیگر شهروندان در میانمار (برمه) به عینه مشاهده کرد. در حالی که در چندین سال اخیر آن سان سوچی که به عنوان یکی از رهبران معترضان برمه به حکومت نظامی این کشور دائما از حقوق بشر و رعایت دموکراسی و آزادی بیان صحبت می‌کند نسبت به این جنایت انسانی علیه مسلمانان که از تجاوز تا کشتار و سوزاندن کودک و نوجوانان و انوع و اقسام دیگر جنایات را شامل می‌شود سکوت محض اختیار کرده و تمام حرف‌های خود درباره دموکراسی و حقوق بشر را به فراموشی سپرده است!